Onze volgende activiteit is de reeds uitgestippelde fietstocht op donderdag 22 augustus om klokslag 18.00 uur.
Vertrek aan de parking van de abdij, aankomst in boswachtershuis te Westerlo met een LG-tractatie.
De tocht is ongeveer 38 kilometer lang (afhankelijk binnenkant bocht en hoe hard de band is opgepompt) en op een kleine korte helling na volledig biljartvlak.
Indien gewenst voorzien wij een bypass zodat het aantal kilometers minder wordt.
Inschrijving niet verplicht en gratis, maar toch graag een fietsbelletje aan welkom@lgtongerlo.be als je meefietst.
De wandeling van woensdag 7aug was een mooie tocht in de natuur van Blauberg. De plassen waren ook nog steeds aanwezig.
Met 42 benen stapten wij langs het parcours van de zoektocht in’t voorjaar.
Met 21 monden hebben wij er enkele kunnen drinken in het gezellige en gastvrije café “den Ijzer” aan de kerk.
Wandeling
Tijdens de wandelloze week van de gemeente gaan wij op woensdag 7 augustus een wandeling maken te Blauberg.
Het parcours is dit van de dropping van het voorjaar maar nu in den lichten.
Afstand een dikke 7 kilometer maar aan een rustig tempo.
Vertrek 18.30 uur stipt aan de kerk van Blauberg.
Na de wandeling trakteren wij de wandelaars in cafe “den Ijzer” aan de kerk.
Inschrijving niet verplicht, maar wil je meewandelen graag een berichtje via welkom@lgtongerlo.be zodat wij en het café een idee hebben van het aantal.
Fietstocht
Einde augustus plannen wij nog een fietstocht met vertrek te Tongerlo. Verder info volgt later.
Afgelopen weekend vond ons molenfeest plaats. Dankzij het zeer prachtige weer en de inzet van vele helpers was dit een topeditie. En dit heeft de regionale pers ook kunnen vaststellen. Klik op link voor artikel.
Op vrijdag 2 augustus is er opnieuw een Dorps-BBQ aan de Beddermolen, met aansluitend een optreden van de 60plus-band die aangepaste en rustige muziek brengt.
En zondag 4 augustus valt en nog veel meer te beleven aan de molen. Misviering, oude tractoren, stroberg, clown/goochelaar ballonnenplooier, optreden Jack&the Jillaroos (van the voice), kinderboerderij, boeren- en ambachtenmarkt, huifkartocht, draaiorgel, beddermolen en drank- en eetgelegenheid.
Een folder met het programma wordt weldra bezorgd.
Op zaterdag 15 juni zakten 19 hulpkoks af naar het KLJ lokaal in de Bosstraat om Raf onze “cocinar” met Spaanse roots bij te staan in het prepareren van Tortilla en Paëlla.
Hoewel die dag de Spaanse voetbalgoden in het Europees Kampioenschap Kroatie op hun dienbord kregen voorgeschoteld,was Raf toch bereid om ons wat kookkunstjes bij te brengen.
Stipt om 18.30 uur was iedereen gearriveerd met plank en keukenmes (het ene al wat groter dan het andere) en konden wij patatten gaan jassen om daarna deze in kleine korte frietjes te snijden. Sommige helpers sneden met tranen van blijdschap ajuin.
Gelukkig vonden wij in de winkel 250 gram voorgesneden spekblokjes zodat we geen stukje van onze vinger riskeerden. Spek krokant in de pan. Daarna aardappelen in voldoende olie bakken. Velen gebruiken olijfolie maar maïsolie zou neutraler zijn. Daarna de ajuin toevoegen tot deze glazig wordt. Baksel in een kom, eieren klutsen en eraan voegen. Daarna de Spaanse omelet terug in de pan. Voldoende laten bakken en dan den truuk van de chefkok bovenhalen en alles omdraaien in de lucht (kan natuurlijk ook met een bord). En voila onze Tortilla is gebakken.
Voor wij niet opgelet had, werd dit nog drie maal herhaald maar dan met andere ingrediënten.
En toen waren wij klaar voor het hoofdgerecht de Paella. Gelukkig had de Raf een pan voor twintig personen bij. Het moeilijkste aan dit gerecht is om alles bij elkaar te vinden zijnde: rijst, olie, witte wijn, krop look, groene paprika, rode paprika, peterselie, blik erwten, blikken tomaten, vismengsel van inktvis, mosselen, gamba, inktvisringen, kurkuma of saffraan, grote gamba, mosselen, venusschelpen, visbouillon en kippenvlees. Raf vertelde ons dat dit alles te vinden is in de carrefour afdeling Spanje, hij vertelde er wel niet bij of dit de winkel van de kapel is of deze in Barcelona. Pan mooi stabiel en waterpas plaatsen en beginnen met het vlees in de olie te bakken. En daarna is het poepsimpel, alles wat je hebt gelijkmatig in de pan doen en rustig laten sudderen. En plots haalde Raf twee flessen Ordal te voorschijn die hij vrolijk in de pan uitgoot.
In deze flessen zat een bouillon die hij de dag voordien had klaargemaakt. Nu leek onze paella eerder op een lekkere soep. Maar de twee kilo gestrooide rijst van de nonkel uit Olen deed wonderen. Na een kwartiertje pruttelen was onze paella klaar.
En of deze smaakte, verschillende helpers gingen meermaals bijhalen, het leek wel ons ledenfeest. Ik heb horen zeggen dat er in Tongerlo binnen afzienbare tijd een tweesterrenrestaurant zou openen. Wel dit gerecht zou daar zeker niet in misstaan.
Bedankt Raf voor de aangename avond.
Voor de liefhebbers had Bert zijn muziekinstallatie meegebracht om vrolijke volksdansen te spelen. De bal in de straat, de kleine schaar, de zevensprong en nog zoveel anderen lagen klaar maar helaas ontbraken de ingesmeerde beentjes zodat dit dansfestijn met een sisser afliep. Of hadden wij met zijn allen te veel gegeten van het Spaanse culinaire ?
Bij het opnieuw verschijnen van de beertonnen in het straatbeeld gingen wij bij de Norbertusschutters in het Geneinde karabijnschieten. 22 ingeschreven schutters waarvan er uiteindelijk 18 aanwezig waren. Gelukkig konden wij twee supporters overhalen om ook wat schoten te lossen zodat wij met twintig deelnemers waren.
Een karabijn is de algemene benaming voor geweren met een ingekorte loop. Die werden vroeger vooral door de cavalerie gebruikt. Wij lieten ons paard thuis en schoten met een luchtkarabijn ook wel luchtbuks genaamd. Onderaan deze karabijn is er perslucht voorzien zoals je bij onderstaande foto kan zien.
Het kogeltje moest je met de holle kant naar achter in de karabijn schuiven/steken, vergrendelen en klaar voor het schot naar de roos. De roos was een kartonnetje met cirkels op, afhankelijk waar de kogel doorvloog kreeg je punten. De zwarte bol in het midden was 10 punten. En wie nog niet naar de oogmeester moet, ziet nog een klein wit cirkeltje in de zwarte bol, dat raken zorgde voor n’en elfpunter.
Per roos vier schoten en wij moesten er vier vullen. Gelukkig kregen wij er eentje extra in het begin om te oefenen. En dit lukte bij iedereen vrij vlot. Wat misschien ook nog belangrijk is om weten de roos bevond zich op 18 meter van de schutter en dan is de roos wel maar een roosje hoor. Waar de meeste schutters last van hadden is het stabiel houden van de karabijn.
Eénmaal de competitie begon, was de spanning te snijden, er werd niet meer gelachen met het geweer in de hand. Na twee rondes volgde er een tussenstand waar enkele verrassingen bij waren. Er waren mannen bij die minder goed konden schieten dan hun partner. Na nog n’en goeie lichte, donkere of prior begon de finaleronde.
En na afloop hiervan zorgden wij weer voor een primeur. Ad die reeds vijftien jaar officiële wedstrijdleider is, werd voor het eerst geconfronteerd met een ex aequo voor de derde stand. Jef en Ann moesten nog een zeventiende schot lossen.
Uiteindelijk won Geert met 147 punten en 6 rozen, Joris werd tweede met 144 punten en 5 rozen en Ann derde met 139 punten en 3 rozen. Hieronder het podium met de verdiende fles wijn.
Het was een fijne avond en wij dienen de Norbertusschutters van harte te danken met hun zeer hartelijk onthaal met vijf vrijwilligers in hun zeer mooie accomidatie.
Het is de landelijke Gilde van Tongerlo weeral gelukt om een prachtige kerststal te plaatsen aan de kerk naast de kerstboom die wij vorige week bij ons lid Roland mochten ophalen. Na het bekomen van de nodige gemeentelijke vergunningen konden wij gisteren de stal verhuisklaar maken op de boerderij Bens. Deze ochtend werd deze dan onder begeleiding van vier politiemensen vervoerd naar het kerkplein met een convoi exceptionnel. Met een twintigtal enthousiaste helpers werden de twee staldelen aan elkaar gehecht, de stormpannen gelegd, het hekken geplaatst, de lichtjes in de boom gehangen, de omgeving versierd, de schaapkooi in orde gemaakt en de stal in gereedheid gebracht voor de huisvesting van de ezel en de os. Van de gemeente ontvingen wij o.a. houtsnippers en enkele kleine kerstbomen ter versiering. Wij hebben in de stal maar in één keer twee ezels gezet zodat deze elkander gezelschap kunnen houden en schrijnwerker Sint-Jozef en moeder Maria extra kunnen verwarmen. Den os is een mooie roodbruine mutte geworden. Bij het sluiten van de kerststal deze avond lagen de drie beesten rustig te genieten in hun strobedje. De hoenders en schapen volgen zaterdag en zondag. En baby Jesus wordt op maandag 25 december verwacht, tenzij de maagdelijke geboorte reeds zondagavond zou plaatsvinden, spannend…. Wij danken de dames van Ferm voor hun heerlijke soep, de talrijke goed gebakken zwoerden spek met eieren en het heerlijke nagerecht, dit alles werd deze middag aan de helpers aangeboden. De bezoekers kunnen tot de eerste week van het nieuwe jaar genieten van onze stal. Als in de ochtend de drie mannen met hun wierook, goud en mirre zijn geweest, begint die middag de afbraak van de kerststal. Na toepassing van wat hogere wiskunde kwamen de helpers tevens tot het besluit dat deze kerstal reeds voor de achttiende keer aan de kerk werd opgesteld.
Om 7 uur ’s morgens werden twee bakken pistolets en 53 koffiekoeken opgehaald bij de bakker. Een kwartier later werden de pistolets doormidden gesneden en voorzien van beleg (kaas en hesp) en werd het KLJ-lokaal ingericht voor het avondmaal. Om 7.58 uur kwamen de laatste twee wandelaars aangestapt zodat de goed gevulde Conny Car om 8.01 uur vertrok naar Weris. Hoe verder wij rijden hoe meer volk precies, er waren 52 wandelaars ingeschreven.
Tijdens de rit van 2 uren reden wij door de tunnels te Luik, over la Meuse en door enkele Waalse boerengaten, waar de tijd nog eventjes heeft stil gestaan. Om stipt 10.00 uur bereikten wij de eerste arrivée te Wéris. Hiertoe hebben wij wel één keer bij een verkeersbord met tekst “max 7,5 ton excepté circulation locale” moeten denken dat onze bus van 18 ton plaatselijk verkeer was.
Wij werden hartelijk ontvangen in het Megalietenhuis te Wéris waar onze gastvrouw perfect Nederlands sprak. Na een sjat café en een “de faire pipi” vertrokken wij op verkenning. Wij begonnen met een korte rondgang in het dorpje (dat een scheet groot is) en trokken dan de vallei in. Door de hevige regenval van de voorbije dagen waren er meer plassen dan verwacht maar doorgaans waren de wandelwegen goed toegankelijk. De herfst zorgde trouwens voor mooie panoramische kleurschakeringen .
Tijdens de heenreis werd in de bus reeds het verschil tussen een Dolmen, Menhir en hunnenbed schriftelijk toegelicht. Hierdoor herkenden de wandelaars bij de eerste stopplaats onmiddellijk de Dolmen van Oppagne. Deze grafkamer werd 4000-3000 jaar voor Christus opgericht. Bij het vervolgen van de randonnée zagen wij de Menhir Danthine (die wel een beetje werd verplaatst) en de Dolmen van Wéris die in vergelijking van de vorige iets luxueuzer was, of toch op z’n minst beter geschikt was voor de wat bredere medemens. En de wandelaars konden ook een primeur meepikken want wij kwamen een site tegen die pas in het voorjaar van 2024 toegankelijk wordt gesteld. De vervoersriemen waren nog rond de rotsblokken bevestigd.
Nadat we wel enkele regendruppeltjes hadden gevoeld, kwamen we langs de Sint-Walburgakerk terug toe aan de depart. De schoentjes werden gepoetst aan de oude dorpspomp.
Ieder kreeg in de cafetaria 2,5 pistolet en 1 koffiekoek (rozijn of chocolat) én een warme drank vanuit de organiserende vereniging aangeboden.
Vervolgens doken wij opnieuw de bus in richting Durbuy.
Na een geestrijk drankje verkenden wij dit Couckestadje. Het nadeel van deze mooie kleinste stad ter wereld is dat het inderdaad klein is. Wij passeerden eerst via de 300 miljoen jaar oude Falize rots waar normaal gezien ook een mooie fonteinpartij is te bewonderen. Maar wegens de aankomende kerstmarkt stond deze nu helaas vol standjes in opbouw.
Dan maar de binnenstad in, hier zagen wij bij de plaatselijke beenhouwer twee prachtige hespen aan de venster als salaisons.
Rond drie uur zette de bus de terugreis in via de N63. Wij hebben tweemaal het roodgekleurde voetbalstation Standard Liège kunnen bewonderen. Sommige wandelaars waren reeds reuze aan het genieten van onze uitstap die onder perfecte metrologische omstandigheden is verlopen.
Wij arriveerden precies om 17.00 uur aan het KLJ lokaal. Nog voor wij uitgestapt waren was Marleen haar goudgele fritjes reeds aan het bakken zodat iedereen snel zijn/haar avondmaal met heerlijk stoofvlees en/of videevulling kon laten smaken. Na het eten bleven velen wat napraten of zouden ze gewacht hebben op de jaarlijkse frisco die er dit jaar niet was ? Afgaande op de reactie van de wandelaars was het weer een geslaagde journé bij droog weer.
We vertrekken aan het KLJ-Lokaal (Bosstraat 17 2260 Westerlo), met de Conny Cars-bus, naar Wéris. Eén van de dorpen die tot de “Les Plus Beaux Villages de Wallonie” behoren.
Rond 10.00 uur worden wij daar ontvangen in het Maison des Mégalithes voor een tasje en een plasje.
Dan binden wij onze veters wat strakker aan en trekken de vallei in voor een zeer licht golvende wandeling van een zevental kilometers die eenvoudig voor wie wenst kan ingekort worden tot een viertal kilometers. Wij moeten geen hellingen à la den Asberg op. Wij wandelen eerst door het dorp met zijn typische bouwstijl om vervolgens over brede en smallere paden onze weg te vervolgen.
Tijdens de wandeling gaan wij zien waar Asterix maar vooral Obelix met zijn grote stenen naar toe ging. Immers Wéris is vooral gekend voor zijn Megalieten (grote stenen) en wij gaan de dolmen van Oppagne en deze van Wéris opzoeken. Ook de Menhir Danthine passeren wij en tot slot nog een volledige nieuwe site. Het Duivelsbed laten wij links liggen omdat deze op een steile helling ligt. Wie de mis heeft gemist kan op de middag de prachtige Sint Walburgakerk bezoeken in het dorpje.
Rond 13 uur hopen wij terug te arriveren aan de vertrekplaats waar de pistolets en gebak ons opwachten. Na het nuttigen hiervan rijden wij Durbuy, de kleinste stad ter wereld. Hier maken wij een korte wandeling rond en door de steegjes van dit mooie stadje.
Daarna terug naar Conny Cars om naar het KLJ lokaal te rijden. Traditiegetrouw voorziet Marleen daar iets na den vijven nog voor een stevig warm avondmaal.
Deelnameprijs werd eenmalig met 5 euro verminderd naar 20 euro per persoon.
Wil je meegenieten van deze uitstap schrijf je dan uiterlijk 11 november 2023 in door betaling van 20 euro per persoon op onze rekening BE32 7333 4303 7702 en een mailtje, tijdig inschrijven is belangrijk omdat nog verder moeten afspreken voor het ontvangst te Wéris. Busje vol = inschrijvingen afgesloten.
Zoals eerder aangekondigd wordt het lidgeld voor 2024 op een nieuwe wijze geïnd.
Normaliter heeft iedereen zaterdag laatstleden een mail ontvangen van ledenadministratie@landelijkegilden.be met hoofding “Hiernieuw je lidmaatschap bij Landelijke Gilden”. Als je in deze mail op het oranje veld “lidgeld betalen” klikt kan je op een eenvoudige moderne wijze je lidgeld betalen. Je kan ook nog met een klassieke overschrijving je lidgeld storten maar dan wel op de rekening van Leuven BE58 7364 0306 5679 met vermelding van de gestructureerde mededeling.
(Mocht je per vergissing toch op onze rekening gestort hebben, wij zullen dit wel doorstorten.)
Ter info: Het lidgeld voor de gewone leden bedroeg voor 2023 28 euro waarbij nieuwe leden voor het eerste jaar de helft dienen te betalen ic 14 euro.
Voor 2024 werd vanuit Leuven een forse indexering toegepast (op het ogenblik dat deze verhoging werd berekend, was de inflatie inderdaad vrij hoog) zodat het lidgeld nu 32 euro bedraagt en voor nieuwe leden 16 euro.
Desalniettemin hopen wij dat al onze leden hun lidmaatschap spoedig zullen vernieuwen. Een deel van onze leden hebben dit reeds gedaan ! P.S. Zij die mee op uitstap gaan naar Wéris hebben de verhoging reeds terugverdiend.
Voor onze fietstocht was het donderdagavond 24 augustus 2023 verzamelen geblazen aan het KLJ-lokaal te Bosstraat. Het KMI voorspelde voor deze avond gans de week onguur weer maar uiteindelijk was het zonnetje toch ook aanwezig.
Zoals sommige reeds hebben opgemerkt, beschikken onze bestuursleden sinds kort over een grijs uitgangstenue bestaande uit T-shirt, hoodie én softshell met ons logo gedrukt of geborduurd ter hoogte van de linkertepel. We stelden evenwel vast dat enkele bestuursleden dit bij deze belangrijke activiteit niet aanhadden. Gevolg voorzitter en ondervoorzitter kregen als straf een tricolore kapiteinsband en een C3 bordje. Het moet gezegd worden dat zij onze fietsers steeds voortreffelijk en veilig de straat hebben laten oversteken, bedankt.
Onmiddellijk na de zeven Norbertijnen-klokslagen vertrokken we dus om langs de Beddermolen richting Veerle te rijden. Deze keer niet door bos en heide maar wel over beton en asfalt, af en toe hoorden wij weleens het “Tsjip” tsjip van een vogeltje. De aandachtige fietser merkte in Varendonk het kleinste (oud)-gemeentehuis van België op. In 1863 besloot de gemeente Varendonk deze kleine kapel van Watereind in te richten als gemeentehuis. Hierin was zo weinig ruimte dat bij “het huwelijk” naast de secretaris en burgemeester enkel het bruidspaar nog kon plaatsnemen in het gemeentehuis. Dit is in schril contrast met de raadszaal in het door de gemeente Westerlo van de Zwartzusters-Augustinessen aangekochte kasteel van gravin Jeanne de Merode.
Via Haanven en de Grensstraat richting Averbode, maar Joris was niet te “Lijmen” met “Kaas” om naar de lekdreef te rijden. Hij gidste ons naar de Diestsebaan om vervolgens door Elsschot te rijden. Den Willem zijn wij niet tegengekomen noch zijn “Villa des Roses”. Joris hield zijn “Been” stijf maar toch kwam de “Verlossing” door verder te rijden richting Westerlo vervolgens de Merodedreef onder te duiken om in het boswachtershuis te belanden. Hier werden wij door onze vereniging getrakteerd op een drankje naar keuze. Het gerstenat van de huisbrouwerij De Vliet-uit ten Aard viel niet alleen bij mij in goede smaak.
“Een ontgoocheling” was deze zeer aangename fietstocht niet en ik had ook geen “Spijt” dat ik als drieëntwintigstefietser steeds achteraan reed. Bij het invallen van het donker reed ik voldaan van een dubbele vliet in “Het dwaallicht” naar huis.
(P.S. zoek de tien werken van Willem Elsschots in dit verslag.)
