Verslag Fietstocht Landelijk Gilde Tongerlo
Voor onze fietstocht was het donderdagavond 24 augustus 2023 verzamelen geblazen aan het KLJ-lokaal te Bosstraat. Het KMI voorspelde voor deze avond gans de week onguur weer maar uiteindelijk was het zonnetje toch ook aanwezig.
Zoals sommige reeds hebben opgemerkt, beschikken onze bestuursleden sinds kort over een grijs uitgangstenue bestaande uit T-shirt, hoodie én softshell met ons logo gedrukt of geborduurd ter hoogte van de linkertepel. We stelden evenwel vast dat enkele bestuursleden dit bij deze belangrijke activiteit niet aanhadden. Gevolg voorzitter en ondervoorzitter kregen als straf een tricolore kapiteinsband en een C3 bordje. Het moet gezegd worden dat zij onze fietsers steeds voortreffelijk en veilig de straat hebben laten oversteken, bedankt.
Onmiddellijk na de zeven Norbertijnen-klokslagen vertrokken we dus om langs de Beddermolen richting Veerle te rijden. Deze keer niet door bos en heide maar wel over beton en asfalt, af en toe hoorden wij weleens het “Tsjip” tsjip van een vogeltje. De aandachtige fietser merkte in Varendonk het kleinste (oud)-gemeentehuis van België op. In 1863 besloot de gemeente Varendonk deze kleine kapel van Watereind in te richten als gemeentehuis. Hierin was zo weinig ruimte dat bij “het huwelijk” naast de secretaris en burgemeester enkel het bruidspaar nog kon plaatsnemen in het gemeentehuis. Dit is in schril contrast met de raadszaal in het door de gemeente Westerlo van de Zwartzusters-Augustinessen aangekochte kasteel van gravin Jeanne de Merode.
Via Haanven en de Grensstraat richting Averbode, maar Joris was niet te “Lijmen” met “Kaas” om naar de lekdreef te rijden. Hij gidste ons naar de Diestsebaan om vervolgens door Elsschot te rijden. Den Willem zijn wij niet tegengekomen noch zijn “Villa des Roses”. Joris hield zijn “Been” stijf maar toch kwam de “Verlossing” door verder te rijden richting Westerlo vervolgens de Merodedreef onder te duiken om in het boswachtershuis te belanden. Hier werden wij door onze vereniging getrakteerd op een drankje naar keuze. Het gerstenat van de huisbrouwerij De Vliet-uit ten Aard viel niet alleen bij mij in goede smaak.
“Een ontgoocheling” was deze zeer aangename fietstocht niet en ik had ook geen “Spijt” dat ik als drieëntwintigste fietser steeds achteraan reed. Bij het invallen van het donker reed ik voldaan van een dubbele vliet in “Het dwaallicht” naar huis.
(P.S. zoek de tien werken van Willem Elsschots in dit verslag.)